…

af Esjunni út um stofuglugganna er kolsvartur. Fyrir ofan hana er gráleitur skýjabakki og gulleitur himinn sem endar í að verða ljósblá grár. Mér finnst vera kuldi í þessari birtu.
Þó ég finni enn fyrir  eymslum í nokkrum fingrum vegna bókabanks heyri ég að S er enn að dusta ryk úr bókum. Við erum búin að fara með 5 bókakassa í Sorpu en það sér ekki högg á vatni. Ákváðum að dragnast ekki með fortíðina í farteskinu heldur skapa rúm í bókahillunum fyrir bækur sem okkur langar í núna. Líf miðaldra fólks þarf varla að vera frosin mynd af því sem var. Má ég þá frekar biðja um síbreytilegan nútíma þar sem nýjungar og sköpun fá pláss. S er hættur að banka bækur og vill að ég ákveði hvar umkomulaus húsgögn eiga að vera næstu daga á meðan gólf í einu herbergi er málað.
Skýjabakkinn fyrir ofan Esjuna er að leysast í sundur eða er hann að þéttast á einhverjum stöðum.