…

eftir hverju maður er alltaf að bíða…
Núið er það eina sem er öruggt.

vera að vinna visst verkefni en tekst ekki að koma mér í stuð. Ég er hins vegar búin að þrífa ýmsa glugga og taka eldhúsið í gegn í morgun. Á meðan vinnur heilinn að því að raða upplýsingum um verkefnið upp í kerfi og svo sest ég niður og gref það upp úr fylgsnum heilans og set niður […]

pauf í kringum stiga, skít og sjónvarp. Hvað paufast er við fer eftir hver á í hlut. Ekkert af þessu skilar árangri nema helst stigapaufið það mjakast áfram hægt og sígandi að vísu verður hvert verk sem nú er unnið rifið innan skamms en minningin um það mun lifa í því sem eftir stendur.
Sjónvarpið virkar […]

 tvisvar verið minntur á foreldrana í skólanum núna eftir áramót. Fyrst var það kennari sem minnir hann á móðurina, sú er akfeit, rauð í framan og minnir helst á mörgæs þegar hún gengur af því henni er svo illt í fótunum. Í öðrum tíma var hann að læra um taóisma og þegar kennarinn las upp […]

mat í hádeginu í dag. En leið samt vel með góðri vinkonu. Við ræddum heima og geima og maturinn var í raun aukaatriði. En það er ólíklegt að við förum aftur á þennan matsölustað.

moggans í gær hélt að það hefði orðið sjóslys eða flugslys. Dómararnir á myndunum eru hinsvegar sprelllifandi og mikið rætt um að dómur sem þeir felldu sé of vægur. Aðrir ræða nokkuð fjálglega um að það sé breyting á ritstjórnarstefnu Moggans að taka afstöðu með því að birta myndir af dómurunum.  Af hverju ætli Mogginn breyti stefnu sinni […]